Bezoekjes, vlooienmarkten en Hongaarse gewoonten
Door: Janneke
Blijf op de hoogte en volg Janneke
05 November 2011 | Hongarije, Boedapest
Sziasztok!
De afgelopen weken zijn echt voorbij gevlogen! Ik had niet eens in de gaten dat mijn laatste blog alweer wat gedateerd is. Eigenlijk had ik altijd een hekel aan lange verhalen typen en ook aan andermans veel te lange verhalen lezen, maar ik ga me er nu toch aan wagen. Als jullie het niet lezen, heb ik het in ieder geval voor mezelf opgeschreven. Ook omdat mijn huisgenootjes nu allemaal bezoek hebben en het dus te druk hebben om dingen met mij te ondernemen – snik – kan ik eens de tijd nemen om te schrijven. En daarnaast is het ook heel fijn dat het bezoek van Laura, met name haar moeder, vandaag de hele keuken heeft gepoetst.
In oktober heb ik twee super gezellige weekenden gehad met Remco en Rebecca & Rolf. Ik had niet verwacht dat het zo leuk zou zijn om vrienden uit Nederland door te stad te gidsen. De verbazing over vele aspecten van de stad (het uitzicht, de architectuur, de mensen) van Rebecca en Rolf was erg aanstekelijk. Het is een ontzettend mooie stad, maar het went zo snel! Het is alsof het Budakasteel en het Parlementsgebouw er altijd al geweest zijn. Been there, done that. Maar nu besef ik wel dat ik nog maar anderhalve maand te gaan heb en dat ik er extra veel van moet genieten! Met Remco heb ik een dagtripje gemaakt naar twee kleinere plaatsen ten noorden van Boedapest. Het was echt een supermooie trip en we hebben alle vervoersmiddelen,behalve de fiets helaas, gebruikt: Met de metro naar het station, met de trein naar Nagymaros, met de ferry hebben we de Donau overgestoken naar Visegrad, naar het kasteel op de heuvel gewandeld, heuvel af, met de bus naar Szentendre en ten slotte met de boot terug naar Boedapest. En ja, dat past allemaal in een dag! De dag erna zijn we naar de opera Simon Boccanegra gegaan. Erg mooi, maar we hadden erg slechte plekken. Terwijl we niet eens de echt goedkope tickets hadden. Ik voelde me wel een beetje bekocht! Ga dus niet in de tweede ring op de tweede of derde rij zitten.
In Boedapest heb ik de afgelopen tijd veel dingen meegemaakt die in Nederland absoluut niet zouden voorkomen. Zoals jullie wellicht wel weten leven in deze stad erg veel daklozen. Inmiddels heb ik in de gaten dat iedere zwerver zijn eigen plekje heeft. Iedere dag zit dezelfde man op de grond voor de boekwinkel naast de Mac Donalds een boek te lezen. En in een andere straat zijn pas twee nieuwe zwervers komen ‘wonen’. Eerst hadden ze nog mooie koffers bij zich die iedere avond als hoofdkussens dienden, maar inmiddels zijn die veruild voor plastic zakken. Waarschijnlijk verkocht of geruild tegen andere producten. En ook andere zaken die we in Nederland als vanzelfsprekend beschouwen zijn in Hongarije een luxe-product. Bijvoorbeeld het bezoek aan de tandarts. Zo zat ik laatst in een rokerige kroeg een biertje te drinken met een vriend toen schuin tegenover mij twee best aantrekkelijke, echte mannen kwamen zitten. Zo te zien net klaar met het werk want ze waren gekleed in met verf besmeurde overallen en hadden zwarte handen. Ik dacht dus leuk, dat is wel een goed uitzicht. Bleken die mannen na een keertje lachen bijna geen tanden meer te hebben! Dan doet het er ineens niet meer toe of een man witte of zwarte sokken aan heeft. Wat ik ook doe, sindsdien zie ik overal Hongaren met ontbrekende tanden.
Verder heb ik vorig weekend een dagtrip gemaakt naar Pécs. Dat is een kleinere stad in het zuiden van Hongarije en was vorig jaar samen met Istanboel en Essen cultuurhoofdstad van Europa. Het was zeker de moeite waard en erg gezellig met Sebastian. Eindelijk snap ik dat zigeunersaus ook uit Hongarije afkomstig is. Ik heb de afgelopen weken ook verschillende vlooienmarkten afgestruind, Omdat de tas die ik van Sedi had gekregen helaas kapot gegaan is en ik had dus echt een ‘nieuwe’ nodig had heb ik de afgelopen weken ben ik naar de twee bekendste vlooienmarkten van Boedapest geweest. Totaal heb ik vier tassen gekocht die samen nog geen 15 euro kostten. Nu ben ik dus officieel verslaafd aan rommelmarkten. En tenslotte zijn er heel veel supergave feestjes. Vanavond hebben de organisatoren van de flatparty een gypsyband uitgenodigd om de party musikaal op te luisteren. Ik heb er echt ontzettende zin in!
Liefs en tot snel!
De afgelopen weken zijn echt voorbij gevlogen! Ik had niet eens in de gaten dat mijn laatste blog alweer wat gedateerd is. Eigenlijk had ik altijd een hekel aan lange verhalen typen en ook aan andermans veel te lange verhalen lezen, maar ik ga me er nu toch aan wagen. Als jullie het niet lezen, heb ik het in ieder geval voor mezelf opgeschreven. Ook omdat mijn huisgenootjes nu allemaal bezoek hebben en het dus te druk hebben om dingen met mij te ondernemen – snik – kan ik eens de tijd nemen om te schrijven. En daarnaast is het ook heel fijn dat het bezoek van Laura, met name haar moeder, vandaag de hele keuken heeft gepoetst.
In oktober heb ik twee super gezellige weekenden gehad met Remco en Rebecca & Rolf. Ik had niet verwacht dat het zo leuk zou zijn om vrienden uit Nederland door te stad te gidsen. De verbazing over vele aspecten van de stad (het uitzicht, de architectuur, de mensen) van Rebecca en Rolf was erg aanstekelijk. Het is een ontzettend mooie stad, maar het went zo snel! Het is alsof het Budakasteel en het Parlementsgebouw er altijd al geweest zijn. Been there, done that. Maar nu besef ik wel dat ik nog maar anderhalve maand te gaan heb en dat ik er extra veel van moet genieten! Met Remco heb ik een dagtripje gemaakt naar twee kleinere plaatsen ten noorden van Boedapest. Het was echt een supermooie trip en we hebben alle vervoersmiddelen,behalve de fiets helaas, gebruikt: Met de metro naar het station, met de trein naar Nagymaros, met de ferry hebben we de Donau overgestoken naar Visegrad, naar het kasteel op de heuvel gewandeld, heuvel af, met de bus naar Szentendre en ten slotte met de boot terug naar Boedapest. En ja, dat past allemaal in een dag! De dag erna zijn we naar de opera Simon Boccanegra gegaan. Erg mooi, maar we hadden erg slechte plekken. Terwijl we niet eens de echt goedkope tickets hadden. Ik voelde me wel een beetje bekocht! Ga dus niet in de tweede ring op de tweede of derde rij zitten.
In Boedapest heb ik de afgelopen tijd veel dingen meegemaakt die in Nederland absoluut niet zouden voorkomen. Zoals jullie wellicht wel weten leven in deze stad erg veel daklozen. Inmiddels heb ik in de gaten dat iedere zwerver zijn eigen plekje heeft. Iedere dag zit dezelfde man op de grond voor de boekwinkel naast de Mac Donalds een boek te lezen. En in een andere straat zijn pas twee nieuwe zwervers komen ‘wonen’. Eerst hadden ze nog mooie koffers bij zich die iedere avond als hoofdkussens dienden, maar inmiddels zijn die veruild voor plastic zakken. Waarschijnlijk verkocht of geruild tegen andere producten. En ook andere zaken die we in Nederland als vanzelfsprekend beschouwen zijn in Hongarije een luxe-product. Bijvoorbeeld het bezoek aan de tandarts. Zo zat ik laatst in een rokerige kroeg een biertje te drinken met een vriend toen schuin tegenover mij twee best aantrekkelijke, echte mannen kwamen zitten. Zo te zien net klaar met het werk want ze waren gekleed in met verf besmeurde overallen en hadden zwarte handen. Ik dacht dus leuk, dat is wel een goed uitzicht. Bleken die mannen na een keertje lachen bijna geen tanden meer te hebben! Dan doet het er ineens niet meer toe of een man witte of zwarte sokken aan heeft. Wat ik ook doe, sindsdien zie ik overal Hongaren met ontbrekende tanden.
Verder heb ik vorig weekend een dagtrip gemaakt naar Pécs. Dat is een kleinere stad in het zuiden van Hongarije en was vorig jaar samen met Istanboel en Essen cultuurhoofdstad van Europa. Het was zeker de moeite waard en erg gezellig met Sebastian. Eindelijk snap ik dat zigeunersaus ook uit Hongarije afkomstig is. Ik heb de afgelopen weken ook verschillende vlooienmarkten afgestruind, Omdat de tas die ik van Sedi had gekregen helaas kapot gegaan is en ik had dus echt een ‘nieuwe’ nodig had heb ik de afgelopen weken ben ik naar de twee bekendste vlooienmarkten van Boedapest geweest. Totaal heb ik vier tassen gekocht die samen nog geen 15 euro kostten. Nu ben ik dus officieel verslaafd aan rommelmarkten. En tenslotte zijn er heel veel supergave feestjes. Vanavond hebben de organisatoren van de flatparty een gypsyband uitgenodigd om de party musikaal op te luisteren. Ik heb er echt ontzettende zin in!
Liefs en tot snel!
-
05 November 2011 - 19:50
Zaira:
Heey Janneke,
wat een ontzettend leuk verhaal! Goed om te horen dat je het zo naar je zin hebt:D
Geniet er nog lekker van en ben benieuwd naar je volgende verhaal haha
xx -
05 November 2011 - 19:52
Iris:
Leuk, neem ons maar mee naar een leuke markt in december, zin in! Veel plezier vanavond, klinkt goed met die band erbij. Kus! -
05 November 2011 - 20:51
Phil Corstiaans:
hoi janneke
helemaal geen lang verhaal ,zo gelezen hoor ,maar jij hebt daar al veel gezien zeg,
wij komen nu van antwerpen af met 8 meiden ,was weer gezellig
gr phil en de fam xxxx -
06 November 2011 - 12:34
Tessa:
Hee Janneke,
Leuk om weer iets van je te horen en om te lezen dat je het nog zo naar je zin hebt!
xx liefs -
08 November 2011 - 07:26
Irene:
Goede verhalen weer Janni! Met vier tassen voor 15 euro wordt budapest ineens wel héél aantrekkelijk ;) veel plezier nog en liefs uit nl! -
08 November 2011 - 13:54
Anneke:
Wat leuk om te horen dat je het nog steeds zo goed naar je zin hebt! Klinkt ook echt allemaal super en indrukwekkend. Geniet van je laatste 1.5 maand. de tijd vliegt inderdaad voorbij! xx -
18 November 2011 - 10:57
Janneke:
Hey allemaal,
Leuk dat jullie mijn waarbenjij.nu nog steeds lezen! Tot over een weekje in Nederland:)
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
