Uitje naar Iguazu watervallen

Hola lieve mensen,

Inmiddels ben ik al zo'n twee-en-een-halve maand in Buenos Aires en de tijd begint nu wel echt te vliegen! Volgende week ben ik druk met tentamens (voor Spaans, Revoluciones comparadas en Desarrollo humano) en dat vind ik toch wel een beetje spannend. Ik ben benieuwd of het schrijven van Spaanse zinnen met tentamenstress me een beetje goed af gaat. Gelukkig heb ik het afgelopen weekende in het uiterste noorden van Argentinië, Iguazu, lekker kunnen ontspannen en kunnen genieten van de watervallen, wodka en gezelligheid van medestudenten. Afgelopen vrijdag rond een uur of half 9 waren we met een groep studenten vanaf Plaza Italia in Buenos Aires voor een 20 uur durende busreis vertrokken. Toen we de zaterdag in Iguazu aankwamen goot het zo hard dat het programma voor die dag helemaal gecanceld was. Het bezoek aan de Jezuïten ruïnes werd verplaatst naar dinsdag. Erg jammer, maar Iguazu bleek meer dan voldoende cafeetjes te beschikken en erg toeristisch te zijn, dus ik heb me wel vermaakt. Het weekend begon 's avonds pas echt met een fantastische bbq (hier parilla genoemd) in het hostel en een dansje in de club cuba libre. De volgende dag was het weer iets opgeklaard en alhoewel het nog steeds koud was, was het weer goed genoeg om de watervallen te bekijken. Vrijwas iedereen had zich ingeschreven voor de must-do boottrip: zo'n 20 minuten over het water met een kleine motorboot om dan vervolgens helemaal nat te worden onder de watervallen. En hard dat het water op ons neerkletterde! Volgens de gidsen hadden we geluk, want de voorgaande dagen stroomde er vanwege weinig regenval veel minder water door de watervallen. Al met al was het vooral happen naar adem en mn zonnebril goed vasthouden. Ik weet nog steeds niet of ik het echt leuk vond of juist niet, maar een belevenis was het in iedergeval wel! En gelukkig hadden mijn kamergenootjes me overtuigd droge kleren mee te nemen. Vervolgens hebben we de hele dag, en maandag ook vanaf de Braziliaanse kant, genoten van de spectaculaire views en de coati’s (in het Nederlands neusberen – had ik ook nog nooit van gehoord) die eigenlijk vooral de prullenbakken leegeten en als ze dat hebben gedaan jouw eten proberen te stelen. Ik denk dat de foto’s voor zich spreken. La garganta del diablo (de keel van de duivel) was het absolute hoogtepunt van de twee dagen. Echt spectaculair, maar lastig uit te leggen en vanwege al het opspattende water ook last vast te leggen op foto, dus je kunt het misschien beter zelf gaan bekijken. Het gaat erom dat ik nog nooit zo’n grote waterval heb gezien die zo veel lawaai maakt. Wel jammer dat ik geen Koninginnedag kon vieren hier, maar daar heb ik heel veel andere mooie dingen voor terug gekregen. Zo hadden de mentoren op de laatste avond (maandag) een feestje georganiseerd in het hostel. Erg gezellig, mede dankzij de wodka, glow-in-the-dark staafjes en verf, veel dansende omaatjes en Argentijns karaoke. Andere dingen die we hebben gezien in het weekend waren het drielandenpunt tussen Argentinië, Brazilië en Paraguay en de ruïnes van San Ignacio Miní. In 1696 werd daar ook jezuïtenklooster gesticht dat in het begin van de 19e eeuw weer is afgebroken. Helaas werd ik op de terugweg, na het bezoeken van de ruïnes, best wel ziek (dat wil je niet in detail weten) en ik heb dus eigenlijk weinig gemerkt van de hele terugreis. Het lijkt erop dat het een voedselvergiftiging was, want meerdere mensen waren tijdens de terugreis ziek geworden. En de bus was stuk gegaan en we moesten 4 uur wachten totdat een andere bus ons kwam ophalen. Maar van beide dingen heb ik weinig meegekregen... Nu gaat het wel weer beter gelukkig.
Ciao! Besos!